„Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego!” Jeśli ta sentencja jest ci obca, powinieneś nadrobić zaległości w dziedzinie klasycznej literatury przygodowej. Bo… Drogi Studencie… Studia to wielka życiowa przygoda!
Trzej muszkieterowie wiedzieli, co jest najważniejsze w drodze do sukcesu. Nie bez przyczyny trzymali się razem na dobre, i na złe… Ci wspaniali bohaterowie (chociaż nigdy nie istnieli) wiedzieli, że nawet najbardziej odległy cel, jest możliwy tylko i wyłącznie dzięki pracy zespołowej! Oczywiście szczęściu trzeba dopomóc, więc spore znaczenie miało przepruwanie szpadą każdego, kto stanął na drodze. Tobie jednak broń biała nie będzie potrzebna. Twym orężem będzie wiedza merytoryczna na temat pracy w zespole. Nie ma nic bardziej praktycznego niż dobra teoria, więc… Zaczynamy!
Umiejętność pracy w grupie oparta na dojrzałej komunikacji to potężne narzędzie w studenckiej batalii o bezcenny puchar mistrzów, zwany „zaliczeniem”. Nawet jeśli aktualnie nie posiadasz szpady ani stroju muszkietera, nie porzucaj marzeń! Przedstawię ci kilka zasad mających na celu usprawnienie twojego funkcjonowania w grupie naukowych przyjaciół, potocznie zwanych kolegami z grupy.
Weź kartkę i długopis. Usiądź wygodnie i zdezaktywuj rozpraszacze uwagi. Jeśli uważnie śledziłeś poprzednie odcinki poradnika poświęcone zawiązywaniu relacji damsko – męskich, na pewno teraz oczekujesz ważnych wiadomości tekstowych. Jednak pamiętaj! Wiedza jest najbardziej politechnicznym wskaźnikiem atrakcyjności… Nauki nigdy dość!
Wyobraź sobie, że jesteś w swoim uczelnianym środowisku, i przeprowadzasz jakiś ważny eksperyment naukowy w grupie laboratoryjnej. Aby zapewnić powodzenie tego procesu, potrzebna jest praca zespołowa i następujące czynniki:
- Silny autorytet lidera.
Możesz nim być właśnie ty… Wszystko zależy od odpowiedniego podejścia. Pewność siebie, szybkość reakcji i bohaterskie branie na swoje barki odpowiedzialności za efekt końcowy, to podstawowe abecadło wytrawnego lidera. Kompetencje merytoryczne i naturalne zdolności przywódcze są podstawą w działaniach projektowych oraz w planowaniu wyjść na miasto po zajęciach. Wskazówka: uprzednio wykonując badania terenowe, sporządź mapę lokali godnych odwiedzenia, zanim pociągniesz studencką brać w nieznane rewiry swingującej gastronomii.
- Odpowiednia komunikacja.
Mów głośno, wyraźnie i przejrzyście. Bądź zawsze przygotowany merytorycznie. Używaj jak największej liczby zwrotów powszechnie uznawanych za elokwentne. Bądź wirtuozem intonacji i śmiej się w twarz błędom stylistycznym. Szyk zdania niech będzie Twoim lodołamaczem podejrzliwych spojrzeń laboratoryjnych niedowiarków. W momentach kryzysowych zwiększaj swoją wysokość nad poziomem morza. W ostateczności buduj przewagę psychologiczną wchodząc na krzesło lub inny mebel z rodziny taboretowatych. Twój głos zabrzmi donioślej…
Przykład ultra – elokwentnego zdania w warunkach laboratoryjnych:
„Doprawdy, zaiste, niezmiernie i bezdyskusyjnie… muszę skorzystać z toalety…!”
- Jasny podział zadań.
Świeć przykładem. Rzucaj się jak lampart na najbardziej skomplikowane problemy badawcze. W ten sposób zmobilizujesz resztę grupy do poświęcenia. Uwaga! Nie rzucaj się jak lampart na wyposażenie techniczne uczelni. Pracuj dostojnie i pewnie. Niech Twoją twarz zdobi uśmiech o zabarwieniu naukowym. W razie niewygodnych pytań, lekko unoś lewą brew i patrząc w oczy napastnika odpowiadaj: „A jak myślisz…?”
- Dbanie o miłą atmosferę.
Nic tak nie rozluźnia atmosfery jak żart. Przed spotkaniem z grupą wykonaj research najbardziej adekwatnych dowcipów około – naukowych. W odpowiednim momencie wykorzystaj dobry timming i uderz w humorystyczną strunę jak wytrawny salonowy kawalarz. Uwaga! Nie posiłkuj się żartami, aby rozładować napięcie spowodowane ewentualnym wypadkiem podczas badań. Jeśli w takiej sytuacji zareagowałeś liderskim odruchem i automatycznie znalazłeś się na krześle, udawaj, że wypatrujesz karetki.
- Dobór odpowiednich osób do odpowiednich zadań.
W tym wypadku ważny jest spryt. Musisz ocenić potencjał materiału ludzkiego, którym dysponujesz. Dobry lider czyta między wierszami. Na porannych zajęciach nie powierzaj czynności precyzyjnych osobom rozkojarzonym lub emitującym kontrowersyjną woń poimprezową. Wypatruj błysku w oku i precyzji w ruchach. Wybieraj osoby, których wypowiedzi brzmią niczym merytoryczna poezja. Wsłuchaj się dobrze w ten naukowy śpiew szarych komórek. To pieśń o waszym rychłym sukcesie badawczym…
Do pozostałych zasad poprawnej pracy w zespole odniosę się w kolejnej części poradnika. Zostawiam Cię drogi studencie z mądrością na dziś. „Mądrość w głowie… Siła w kupie… To esencja pracy w grupie…!”
